GGZ - ProMind

Op 22 januari overleed een bijzondere vrouw. Ellen Laan.

Eind jaren 80, begin jaren 90 liepen we beiden rond op de UvA. Eerst nog in de Doodskist, later op het Roeterseiland. Het oude wiskundegebouw. Ellen was druk met haar promotie. Samen met Erick Janssen. Ik was aan het afstuderen onder Maurits van der Molen en Hans Stauder. Onze onderzoeken vonden plaats in de kelder van het Roeterseiland.

Met zijn allen hebben we daar de grootste lol gehad, terwijl we bijna dag en nacht aan het werk waren. Ik bewaar dan ook goede herinneringen aan die tijd. We waren pioniers!

Lees de hele column hier.

…Toch worden we gedwongen om een stoornis te benoemen volgens de DSM-V. Dit heeft ertoe geleid dat het overgrote deel van de cliënten een Depressieve Stemmingsstoornis NAO, Somatische Symptoomstoornis NAO of een Angststoornis NAO opgeplakt krijgt… Ik durf het aan om te stellen dat minstens 80% van al deze diagnoses flauwekul zijn! En dat, dames en heren, is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een té voorzichtige schatting…

Het leidt echter wel tot vette krantenkoppen en verontrustende items op tv dat er zo ontzettend veel mensen met een depressie kampen…

Lees de hele column hier.

…Het boek staat vol met dergelijke voorbeelden en is een lust om te lezen. Wat ik dan weer jammer vind is dat het een zoveelste poging doet om bewustzijn te lokaliseren en als een losstaand iets van het systeem te zien…

Lees de hele column hier.

…Het vrouwenbrein is gemiddeld genomen iets kleiner dan dat van mannen. En toch, zegt Iris Sommer, kunnen vrouwen ook goed denken. Hiep hoi! Tot zover een constatering. En als ze het daar bij had gelaten was er in mijn ogen niets mis mee. Een feitje, meer niet. Maar nee, ze schrijft een boek vol met mogelijke verklaringen waarom vrouwen desondanks niet minder dan mannen zijn. Maar vooral hoe ze anders zijn. Het is vreselijk om te lezen hoe ze de fysieke verschillen tussen mannen en vrouwen probeert te proppen in een rammelend cognitief model…

Lees de hele column hier.

…Zo leren we onze kinderen nu bijvoorbeeld al dat het belangrijk is om zo lang mogelijk kind te blijven en geen enkele verantwoordelijkheid te nemen voor wat dan ook. Om dit wat steviger fundament te geven, leren we ze ook om een passieve houding aan te nemen en te wachten op de buitenwereld om ze te faciliteren. We laten ze ook weten dat ze heel bijzonder zijn en dat ze maar hoeven te wachten tot de wereld dat ziet en (h)erkent. Ook moeten ze tenslotte alleen plannen maken die onhaalbaar zijn en zichzelf tot merk maken op Social Media en daar vooral lichtgeraakt en boos doen. Dat moeten voldoende ingrediënten zijn voor een gegarandeerd mislukt leven waar ze vervolgens ons de rest van hun leven de schuld van kunnen geven…

Lees de hele column hier.

…Wanneer we alleen cortisolniveaus gaan testen en behandelen bij Burnout zullen we zien dat de onderliggende factoren die ertoe leiden dat mensen een Burnout krijgen genegeerd worden en mensen veel te lang uit de roulatie zullen zijn. Met alle gevolgen van dien…

Lees de hele column hier.

…Maar het ergste was toch wel dat we onze kindjes duidelijk tekort deden doordat zij nog geen Rugzakje hadden. Niet alleen deden we daar onze kindjes mee tekort, maar vooral ook de school. Immers, ze kregen dan ook geen extra budget waarmee onze kindjes op een professionelere wijze voor ellende behoed konden worden…

Lees de hele column hier.

Ik-zou-zo-graag-een-basketballende-vrouw-van-214-meter-zijn-640X384.gif?fit=640%2C384&ssl=1

…Zo’n dertig jaar geleden heb ik ervoor gekozen om een basketballende donkere vrouw van 2,14 meter te worden. Er zit alleen wel de consequentie aan dat het me – met meer dan aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid – niet gaat lukken. Maar aangezien ik die consequentie met volle overtuiging omarm, heb ik geen last van mijn keuze en kost het me ook geen enkele moeite om het streven levend te houden. Heb er verder ook geen stress van en kom er niet door in de problemen. Wanneer ik echter de consequentie niet kan verkroppen ontstaat lading waardoor ik psychisch in de problemen kom…

Lees de hele column hier.

WE-ZIJN-ALLEMAAL-GESTOORD-640X384.gif?fit=640%2C384&ssl=1

In grote lijnen ben ik een optimistisch, enthousiast, gedreven en sociaal actief iemand. Op bepaalde gebieden echter, lijd ik in steeds ernstiger mate. En daar komt Ataraxie om de hoek kijken. Ik durf nu al bijna te zeggen: Mijn Ataraxie! Het is weliswaar bij mij niet op alle vlakken aanwezig, vandaar mijn strijd voor erkenning van mijn deelspecifieke variant, maar wel steeds meer in het publiek bureaucratische domein. Met name in de toenemende mate waarin mensen aandoeningen claimen, allergieën jegens anderen ervaren, overgevoeligheid voor bijna alles ervaren, et cetera, et cetera. En daar vervolgens actie door de overheid op eisen. Op dat gebied en vooral dat stuk ligt mijn Ataraxie: een steeds gelatener levenshouding…

Lees de hele column hier.

Vanaf het midden van de vorige eeuw begon het idee te ontstaan dat de hersenen een soort computer zijn. Dus ook op een vergelijkbare wijze zouden werken. Er is echter geen enkele aanleiding om aan te nemen dat de hersenen als een computer werken.

Lees de hele column hier.

Eigenlijk is het jammer dat samenzweringstheorieën niet waar zijn. Hoe mooi zou het zijn als je alles ziet en begrijpt. Een verklaring voor alles in een overzichtelijk en helder kader. Nou ja, helder?! Maar vooral een echte vijand: de ‘ander’. Die alles van ‘ons’ wil afnemen en waar ‘wij’ tegen moeten vechten.

Waar komen die verhalen eigenlijk vandaan? Wie verzint die dingen? En waarom? Met welk doel? Daar moet toch iets achter zitten? Het is vast een organisatie die onze wereld wil destabiliseren…

Lees de hele column hier

Ik pleit voor een terugkeer naar een helder onderscheid. De psycholoog houdt zich bezig met normaal gedrag en cognitieve problematiek. De psychiater met echte stoornissen en ziekten van de hersenen. En doe die DSM-5 alsjeblieft de deur uit.

Lees hier de hele column

de-kracht-van-verbinding-Vivek-Murthy-.png?fit=364%2C559&ssl=1

Laten we een vraag toevoegen aan onze intake lijsten: “Hoe eenzaam voelt u zich op een schaal van 1 tot 10?”

Lees de column van Paul de Bruijn op de website van de GGZ.nl n.a.v. het onlangs verschenen boek ‘Together’ (NL: ‘De kracht van verbinding’) van Vivek Murthy. In het boek doet Murthy een dringende oproep het grootste probleem van de huidige tijd aan te pakken, namelijk Eenzaamheid.

Lees de hele column hier.

dbc_foto-300x200.jpg?fit=300%2C200&ssl=1

Bron: Artikel uit TROUW d.d. 29 augustus door Rianne Oosterom

Psychologen voelen zich door de financiering gedwongen patiënten in een hokje te stoppen waar ze niet altijd in passen.

Psychologen geven de manier waarop de geestelijke gezondheidszorg wordt gefinancierd een zware onvoldoende. De zinvolheid van het systeem waarin zorgverzekeraars een vaste prijs per diagnose en bijbehorende behandeling betalen, krijgt van hen een 2,9 op een schaal van 10. Dat blijkt uit een enquête waarin 680 psychologen hebben gereageerd, uitgevoerd door bestuur- en organisatiekundige Rosanna Nagtegaal aan de Universiteit Utrecht.

Het onderzoek komt op een moment dat door het hele land budgetafspraken tussen GGZ-instellingen en verzekeraars knellen. Emergis, een grote GGZ-aanbieder in Zeeland, kondigde gisteren in deze krant een behandelstop af, als zorgverzekeraars voor oktober niet over de brug komen met extra geld. De instelling betaalt nu zorg aan patiënten uit eigen zak.

NIEUWS

Op 22 januari overleed een bijzondere vrouw – column GGZ

De ggz is ziek, en niet zo’n klein beetje ook… (deel 1)

Ik ben omdat ik ik ben – column GGZ

In de categorie Vrouwen van Venus, Mannen van Mars

Gelukkig! Onze kinderen blijven ongelukkig! – column GGZ

In de categorie ‘Haarlemmerolie’… column GGZ

Gelukkig, onze kindjes zijn ook gestoord!

Ik zou zo graag een basketballende vrouw van 2,14 meter zijn!

We zijn allemaal gestoord. En niet zo’n beetje ook!

Computer says no!

Ik wéét het zéker

Heb jij al een stoornis? – column GGZ.nl

Hallo, hier aarde? – column GGZ.nl

Psychologen zijn zeer ontevreden over financiering GGZ

Psychologen voelen zich door de financiering gedwongen patiënten in een hokje te stoppen waar ze niet altijd in passen.

Adresgegevens

Contact

Goed om te weten

Nieuws