NIEUWS
Blijf op de hoogte!Category filter:AllNo more posts
Over Burn-out is veel geschreven en iedereen heeft er een mening over. De een zegt dat het komt door werkdruk. De ander door gebrek aan erkenning door de omgeving. Weer een ander dat het door de stresshuishouding komt. Voor alles valt wat te zeggen.
Wat ons in de 21 jaar dat we Burn-out-trajecten aanbieden opvalt, is dat er een trend is in de persoonlijkheidskenmerken van mensen die uitvallen.
Eindelijk is er zekerheid over de nieuwgroei van hersencellen bij de mens, dankzij de radioactieve stoffen uit oude atoomproeven.
Mensen maken dagelijks ongeveer 700 nieuwe hersencellen aan in hun hippocampus. En iedere dag verdwijnen er ook ongeveer evenveel neuronen. De hippocampus is een hersendeel dat belangrijk is bij het verwerken van informatie en de opslag in het geheugen. Ongeveer een derde van de hippocampus doet aan die vernieuwing mee. Het betekent dat jaarlijks 1,75 procent van de zenuwcellen in dat gebied worden vervangen.
Het brein is voor velen nog een magische zwarte doos. Het gebrek aan kennis over het brein zorgt voor onbegrip onder de omstanders van mensen met een depressie. Depressie wordt door velen ten onrechte gezien als een vorm van aandacht trekken of gebrek aan karakter. “Kop op joh” en “het glas is toch halfvol” zijn adviezen die mensen met een depressieve stoornis regelmatig meekrijgen uit hun omgeving. Dit heeft concrete negatieve gevolgen voor mensen die lijden aan deze aandoening. Zo leidt het onbegrip van de omgeving vaak tot eenzaamheid.
Al decennia doen neurowetenschappers en psychologen onderzoek naar het aan- en afleren van angsten. Waarom worden angsten veel makkelijker aangeleerd dan afgeleerd?
Uit onderzoek blijkt dat angst die eenmaal is aangeleerd gegrift staat in ons geheugen. Functioneel aan dit leerprincipe is dat het de kans verkleint dat we opnieuw in gevaar komen. Wanneer de angst echter ongegrond of buitensporig is, dan is dit leerprincipe niet meer zo functioneel.
Aangeleerde angsten kunnen ook weer worden afgeleerd, maar eenvoudig is dat niet. Een angst dooft uit als een persoon herhaaldelijk wordt blootgesteld aan de situatie waar hij bang voor is, maar het gevreesde gevaar uitblijft.
In het een artikel van het NRC (1 maart 2014) schrijft Monique Snoeijen over haar 17-jarige dochter die net voor de start van haar eindexamen ‘uit de kast kwam’. Ze is anders, ze wil niet per se uitblinken, naar een universiteit en altijd maar op haar tenen moeten lopen om de strijd aan te gaan met haar leeftijdsgenoten. Haar vrienden hebben allemaal grootste plannen. Studeren in het buitenland, workshops, talen leren en excelleren. Monique’s dochter moet hier niet aan denken. Zij wil op haar zeventiende nog niet uitblinken, ze wil eerst genieten van het leven. De schrijfster kan zich goed vinden in de gedachtegang van haar dochter.
Copyright by Promind 2025. All rights reserved.
