Het brein is voor velen nog een magische zwarte doos. Het gebrek aan kennis over het brein zorgt voor onbegrip onder de omstanders van mensen met een depressie. Depressie wordt door velen ten onrechte gezien als een vorm van aandacht trekken of gebrek aan karakter. “Kop op joh” en “het glas is toch halfvol” zijn adviezen die mensen met een depressieve stoornis regelmatig meekrijgen uit hun omgeving. Dit heeft concrete negatieve gevolgen voor mensen die lijden aan deze aandoening. Zo leidt het onbegrip van de omgeving vaak tot eenzaamheid.

Het zit in de aard van de mens om zaken die we niet begrijpen te ontkennen of af te doen als bovennatuurlijk. Dit gebeurt in het geval van depressie. Sterker nog praten over een depressie is taboe. Depressie kan echter wetenschappelijk aangetoond worden. Zo ontstaat er onder andere een ontregeling van de stofwisseling in het brein. Daarnaast zijn er ook omgevingsfactoren die een duidelijke rol spelen bij het ontstaan van een psychische aandoening.

De World Health Organization (WHO) heeft voorspeld dat in 2020 depressie de tweede ziekte zal zijn (na hart- en vaatziekten). Des ondanks is deze psychische aandoening voor de Nederlandse politiek een taboe. Ze ontkennen de problematiek en bezuinigingen op de toegenomen zorgkosten van vaak goed behandelbare aandoeningen in de psychiatrie. Het niet vergoeden van adequate diagnostiek en behandeling is desastreus voor de kwaliteit van leven voor veel patiënten en is uiteindelijk een duurdere oplossing door oplopende directe en indirecte kosten die gepaard gaan met psychische aandoeningen.

Ja, we moeten de complexiteit van depressie onder ogen zien en zorgen voor adequate diagnostiek en behandeling, zonder te vluchten in schadelijke en dure waanbeelden. Wakker worden!

Bron: NRC